.jpg)
"In good old times" Hilde en Raymond in ons clublokaal.
Tekst ons bezorgd door Roald Roos:
Op 30 april verjaart mijn goede vriend en reisgezel Raymond Cardinael.
Hij is nu in een verzorgingstehuis in Wommelgem waar zijn kinderen, zijn vriendin en zijn vrienden hem niet kunnen bezoeken.
Als iemand ginder toch nog aan hem kan vertellen dat wij nog steeds aan hem denken, dan mag hij of zij dat volgaarne met onze knuffelgroeten doen.
"Gelukkige Verjaardag Raymond"
We gaan terug in de tijd begin 1980, toen we nog niet met video bezig waren en ons hobbyleven nog rond DE filmclub draaide.
In die jaren ontstond in de Club het idee om een breifilm te maken.
Een groepje moest een eerste aflevering filmen en afwerken. Dat werd dan in de Club geprojecteerd en een volgende groep moest op dit eerste scenario verder breien. Zo ontstond er uiteindelijk een totale film door het aan-een-breien van alle afleveringen.
De eerste groep bestond uit drie personen waaronder mezelf (mijn geheugen laat me hier in de steek).
Die eerste aflevering draaide rond een explorator die op zoek ging naar een vleesetende plant en daar zelf door werd verscheurd.
De tweede groep bestond uit Staf De Koninck en nog enkelen. In hun aflevering was de vleesetende plant al serieus gegroeid en veranderd van een bol poetskatoen in een heuse Polyestertoestand die een volwassen mens kon opslokken.
Dat ging zo enkele afleveringen verder tot op het einde alle opgeslokte personen “herboren” werden tot schattige Baby’s.
Staf De Coninck en Raymond
Een idee was geboren, en mits grondige herwerking, vonden Raymond, Staf en mezelf het een uitdaging om de koppen bij mekaar te steken en met onze gezamenlijke ervaring een nieuw project CDR (Cardinael – De Koninck – Roos) in mekaar te steken met als eerste filmproductie, een speelfilm: “APHRODITHERA”
Raymond deed het camerawerk en ik deed, in samenspraak met hem, de regie, belichting en montage.
Staf zorgde voor de acteurs, catering, decors en vooral, een meer dan geloofwaardige polyester-vleesetende plant met druppelende darmpjes en kolkende maagsappen.
De serre-opnames gebeurden bij Akerne Orchids in Schoten, de huis en tuinopnamen bij Staf thuis en voor de eerste opname klommen we zelfs op een watertoren.
Staf kende de "métier" als bakker om een grote polyester plant te construeren. Om het geheel te laten pruttelen en dampen gebruikte hij een compressor en een suikerachtige substantie.
KLIK voor de film "APHRODITHERA" van Raymond, Roald en Staf.
De film baadde qua muziek en belichting in een “ET/ Alien / Close Encounters of the Third Kind” sfeer en sloeg daardoor in als een bom, vooral bij de “gevestigde 16 mm-waarden” met hun filmacteurs.
Dat jaar, 1984, werd hij ook de NAB-laureaat en mocht hij dus naar de UNICA waar hij BRONS behaalde. Ter info: UNICA is eigenlijk het "wereldkampioenschap" van de kortfilm.
Vizier Nadine de Sloovere
Produktie leiding Bob Boon, Dienst Vrije Tijd
8,5 minuten
Het leverde ons ook een passsage in het VRT-programma VIZIER op. Niet slecht voor een eerste speelfilm van ons trio.
Prijsuitreiking als Laureaat van het “Hart van Brabant” in Tilburg 1984.
De enige foto waar we alle drie als CDR samen op staan
HE KOM AAN: We schrijven 1977. Raymond verbaast niet alleen de VTB FILMGROEP ANTWERPEN met zijn eerste animatiefilm. De film wordt bovendien geselecteerd voor deelname aan het UNICA Festival en gaat zo de wereld rond.
ANIMATIEFILM van Raymond Cardinael
Een film van Raymond Cardinael
Raymond maakte zijn animatiefilms op ambachtelijke wijze: ttz op cel's met Super 8 registratie.
De vlotte beweging van de figuren is verkregen door telkens twee beelden in de beweging te gebruiken, dus 12 beelden per sec. (de normale filmsnelheid is dus 24 beelden per sec.) Dat betekende dus voor een scene van pakweg 10 sec er 120 tekeningen gemaakt moesten worden.
Afhankelijk van de bewegingssnelheid moest hij soms 24 beelden per seconde tekenen. Wat een monnikenwerk!
Raymond had een idee en maakte de animatie tekeningen. Zijn vrouw kleurde netjes de achterzijde van de cels in. Alles gebeurde vlotjes in het keldertje van hun woning.
ANIMATIE OP PELLICULE in Super 8 op Eastman Kodak.
Raymond is het enige clublid dat vijf maal laureaat was op NAB (de Nederlandstalige Amateurcineasten van België). Drie maal met zijn animatiefilms en twee maal met zijn scenariofilms. Uniek!
