Cineast op bezoek, Dirk Van den Bergh.

Op maandagavond 3 oktober 2022 kregen we Dirk op bezoek, samen met zijn vrouw en dochter , én zijn duikbuddy die vanuit Nederland de verplaatsing naar onze club maakte.
Dirk filmt al ruim 52 jaar en heeft ook een eigen kanaal op youtube. 
Hij stelde zichzelf voor in een kleine filmische intro, die netjes opgebouwd was en waarin wij leerden dat hij niet alleen ex skileraar is , maar ook master diver.
Als eerste film van de avond geeft hij ons een blik in de onderwaterwereld van Zeeland , het mooiste onderwaterpark van West Europa.
Deze film, die zelfs gebruikt wordt in scholen , met prachtige haarscherpe beelden verzandt eigenlijk in een opsomming van alle dieren en planten in de onderwaterwereld van Oosterschelde en Grevelingen. De film mist verhaal , de muziek ondersteunt matig de beelden  zonder gesproken commentaar, maar wel met ondertiteling. Hierdoor gaat er veel van de mogelijke dynamiek verloren. 
Met deze beelden en een goed verhaal , zou dit een prachtige documentaire kunnen zijn.
Als tweede film, naar een idee van onze vriend Filip, heeft Dirk een impressie willen weergeven van de wandeling van het jaar ,in Meerhout -" De Hutten" ingericht door de provincie Antwerpen . 
Mooie sfeerbeelden, geen gesproken commentaar , te weinig informatie. Deze film doet erg interludiumachtig aan en ook hier weinig ondersteunende muziek.
In de pauze tussen voor de volgende film wist Dirk ons ook nog iets te vertellen over het filmmateriaal en specifiek over de gebruikte camera's. Om mee te kunnen met de snel veranderende techniek, van tapes over cassetten naar digitalisering was hij natuurlijk op een bepaald moment verplicht om zijn filmmateriaal te vernieuwen wat toch een vrij kostelijke historie was. Maar daar had hij toch wat geluk, hij had ooit geïnvesteerd in aandelen van Hauspie , ons allen bekend,maar had gelukkig op het juiste moment de aandelen verkocht met een aardige winst , waardoor hij in één keer zijn materiaal kon vernieuwen. Het mag wel eens meevallen in het leven !
Met de derde film confronteert Dirk ons met een speciaal aspect van het skiën , namelijk het helicopterskiën. 
Blijkbaar is Dirk dus niet alleen een fervente duiker, maar was hij ook een fanatieke skiër. Schijnbaar stond hij mee aan de wieg van het Heliskiën.
De film is geënt op de song: " Return to paradise"  waar gelukkig geen beperkingen voor waren op youtube.
Spectaculaire beelden, een mooie compilatie , een mooie reclamespot voor deze bijzondere wintersport.
Mijn openluchtvoliére schept een sfeerbeeld van de tuin van Dirk tijdens de corona lockdown. Gelukkig was dat mogelijk en door het lokken van vogels in de tuin kan je als filmer toch nog altijd aan de slag.
Hij heeft er in ieder geval toch zijn geldbeugel voor moeten opentrekken , want het bijvoeren had toch een prijskaartje van zo'n 1500 Euro per jaar. Corona was voor deze vogels dan ook een zegening !
Om in de tuin van Dirk te blijven, hij had het geluk om de vrij zeldzame en schuwe ijsvogel in zijn tuin te krijgen. Dat is echt uniek, zeker als je weet dat het hier om een stadstuin gaat. Het zijn dan ook geweldige beelden, en door het bijvoeren met kleine visjes is het hem gelukt om toch deze zeldzame gast 16 dagen in de tuin te houden. 
Spijtig van de commentaarstem, die was uit balans ten opzichte van de muziek. Prachtige film, uniek !
Van de tuin gaan we naar het park. In Olmen is er een mooie dierentuin Pakawi . Dirk geeft ons hier een beeld van deze voormalige Olmense zoo. Het blijft bij een impressie, een opsomming en mankeert ook verhaal.
Als laatste film voor de pauze stelt Dirk ons Bicentenary of the battle of Waterloo voor.
Eigenlijk is het geen film maar een montage gelardeerd met foto's. Op alle foto's waar schoten te zien zijn ,heeft hij extra geluid gezet. Het is een experiment, maar als film zou het toch meer eer gebracht hebben aan deze meer dan 5000 re-enactors. 
Ook hier missen we een rode draad, een filmverhaal.
En dan was er de pauze. 
Nadat iedereen voorzien was van een drankje, gingen we op bezoek in Egypte, en wel in de Rode zee. Met het verslag van een vijftiental duiken, leert Dirk ons wat er zoal in die zee leeft. Speciaal aan deze film is, wanneer je hem op Youtube opzoekt ,je met de timecode kan kijken over welke vis het gaat. Spijtig genoeg is deze film dus eigenlijk een opsomming, zit er geen echt verhaal in . De beelden zijn technisch mooi en in orde, maar het geheel wordt ook door de muziek niet echt ondersteunt.
Van de zee naar het hooggebergte. Met " De beklimming van de Mont Blanc"  toont Dirk ons hoe hij een bijna 40 jaar oude film herwerkt en gedigitaliseerd heeft tot een spectaculair filmpje van 6 minuten. 
De beelden zijn nog steeds mooi en interessant. Omzetting zeer geslaagd!
Info terzijde: Dirk filmt nu met een fototoestel, een Sony Mark IV RX10 , voor de opnames boven water en voor onder water  gebruikt hij een Olympus Tough TG6. Deze laatste heeft een macro/micro functie , maar volgens Dirk is de microfunctie amper te gebruiken.
Voor het skieën en de snelle opnames, gebruikt hij een Gopro Hero 10 omdat deze over een zeer goede stabilisatie beschikt.
Maar nu gaan we terug onder water. In Zeeland, en specifiek bij de Zeelandbrug is een fenomeen vastgesteld waarbij een infiltrant, ( een exoot) zodanig woekert, dat de bodem en zelfs de fauna overwoekerd worden door massale aantallen van klauwvlokreeftjes en alles afsterft.
Kort informatief filmpje, maar vraagt om vervolg.
En we blijven in Zeeland , maar nu duiken we onder in de Grevelingen, het grootste zoutwatermeer van Europa. Specifiek op de duikstek De Preekhil, maken we kennis met talloze kwallen maar ook met de Japanse zeepbelslak. 
Spijtig genoeg is dit filmpje weer een opsomming , bevat het geen verhaal maar de mooie en technisch afgewerkte beelden maken dat gemis dan weer deels goed.
Maar we blijven niet onder water, we gaan terug naar de stadstuin van Dirk want met " Van paddentrek tot paddenregen" schotelt hij ons een prachtige documentaire voor,geheel opgenomen in zijn tuin. Hij vertelt het verhaal van de geboorte van de pad tot deze vertrektt de wijde wereld in. Hij brengt zeer mooi in beeld hoe dat allemaal verloopt en hoe de fabel van de paddenregen is ontstaan. Op een bepaald moment zijn de jonge padjes groot genoeg om de wereld in te trekken en op een specifieke, regenachtige dag bij een bepaalde temperatuur en licht vertrekken zij allemaal tijdens een regenbui. Daarom dacht men vroeger dat het padden regende. 
Prachtige documentaire, met een sterk verhaal en zeer goede commentaarstem. Filmisch hoogstaand ! 
Als laatste film voor deze avond stelt Dirk ons een wedstrijdfilm voor waarmee hij zilver behaalde op het open Belgisch kampioenschap : " Het leukste putje van het universum." Het is een minireportage over de Ekerse Putten, twee kunstmatige putten die in het begin van vorige eeuw gegraven zijn bij de uitbouw van het vormingsstation om de stoomtreinen van water te verzekeren. Deze putten zijn nu geklasseerd tot natuurgebied en hebben eigenlijk nooit dienst gedaan waarvoor zij ontworpen waren. Het vormingsstation daarentegen is sinds die tijd enorm uitgebreid. De opnames zijn gemaakt met een vliegtuigje voor de situering en voor de rest worden wij meegenomen onder water. De Ekerse Putten zijn niet alleen een gekende plaats voor duikclubs maar ook bekend voor zijn onderwaterfauna en flora. Mooie opnames , technisch ok  en onderhoudend. 
Blijkbaar was Dirk niet helemaal tevreden met de beoordeling van de jury en daarom vroeg hij ons om op onze beurt  een oordeel te vellen. Daar we in de club meer dan vertrouwd zijn met deze problematiek is daar niet echt op ingegaan omdat we weten dat zoiets toch alleen maar tot ellenlange discussies leidt.
In ieder geval, was het een toffe avond en wat we zeker niet gaan vergeten zijn de twee prachtige docu's over de ijsvogel en de paddenregen. Die beiden hebben grote indruk op ons gemaakt.
Dus Dirk, bedankt voor deze leuke avond.
                                                                   Jack