“Cineast in de kijker”   Renilde Van Cauwenbergh

Een nieuwsbrief van Clublid Jack Janzen van 2018:

​

Op 9 april 2018 was het nog eens een mooi moment om een van onze eigen cineasten voor te

stellen. Het was niet de eerste de beste, maar ons oudste vrouwelijke lid, maar liefst 43 jaar

deelt zij wel en wee in onze club. Wie kan dat anders zijn dan Renilde Van Cauwenbergh.

Zoals reeds gezegd, Renilde vervoegde onze club in 1975.

Tijdelijk was zij ook in de club Lieven Gevaert , hierdoor mocht ze twee jaar niet naar onze club komen

( regels vanuit die tijd, opgelegd door de club Gevaert) maar ze bleef toch lid.

In die tijd maakte ze vooral films met Cor Ulrich.

Vandaag stelt Renilde ons als eerste film een oudere film voor, nog gedraaid op super 8 pellicule

en nu gedigitaliseerd.

Met " Verloren Stad " schetst zij een beeld van de Peruviaanse stad Cuzco en brengen we een

bezoek aan Machu Picchu. Toen waren er nog niet zoveel toeristen , we spreken van de jaren

tachtig. De film is een typisch jaren tachtig product, met relatief veel stille beelden, daarom dus

veel camerabeweging. Nu filmt men meer beweging, toen, door de beperkte mogelijkheden van

de apparatuur moest er op een andere manier beweging in de film gebracht worden. Toch is de

film nog erg leerzaam, vooral door de goede commentaar.

Verrassende beeldkwaliteit na omzetting naar een digitale drager.

Als tweede film presenteert Renilde ons " Margaux" Dit is een filmpje van een quintet, het

Donnaquintet, waar Renilde deel van uit maakte. Een zeer plezierig filmpje, ook weer

opgenomen in super 8, dat het verhaal vertelt van een modale man die onverwacht 55 miljoen

erft. Deze nieuwe rijke, wil dan ook graag gaan leven als de hogere klasse, maar mist de stijl en

de kennis. De familie heeft nergens benul van, zeker niet van exquise wijnen en wordt daarom

dan ook door de butler lelijk in het ootje genomen.

Speciaal aan deze film is dat de klank met een externe bandopnemer ( een Uher) werd

opgenomen. Het is dan ook verrassend te zien dat de lipsynchronisatie quasi perfect is.

Prachtige prestatie.

Na de super 8 periode naar de meer moderne opnametechnieken.

"Liften van schepen" is een film waar Renilde ons in haar eigen leefwereld brengt.

Als schippersdochter en later als schippersechtgenote kent zij maar al te goed

het reilen en zeilen van de binnenvaart. Met deze film die een inzicht geeft

van de geschiedenis van sluizen en scheepsliften tilt Renilde de technische

documentaire naar een hoger plan.

Zeer mooi in beeld gebracht, met voldoende techniciteit zonder dat

dit bedillerig en belerend overkomt en met goede aangepaste muziek .

Met voortreffelijk commentaar schetst zij de geschiedenis

van de eerste sluis uit 1592 , die trouwens nog tot in jaren 60 in bedrijf was,

via het hellend vlak van Ronquières, tot en met de nieuwe scheepslift van Strépy .

Deze film is trouwens volledig door Renilde gerealiseerd.

Niet alleen de scheepvaart staat in de belangstelling bij Renilde,

zij is ook een fervent kunstliefhebster.

In 2002 tekende zij voor een prachtige documentaire over Sir Anthony Van Dijck,

die zij de titel meegaf van : Een begaafd Sinjoor."

Ronduit een prachtige documentaire,volledigheid troef met prachtige beelden en uitmuntende

commentaar.

Erg goed gemonteerd, een film die geen ogenblik verveelt , met een sterke inhoud en

vakkundige bespreking van een aantal meesterwerken van Antoon Van Dijck.

Klein detail, de geromantiseerde figuur van Van Dijck werd gespeeld door Julien De Leeuw, ook

een oud lid van onze club die spijtig genoeg een aantal jaren geleden overleden is.

Maar het bleef niet alleen bij de oude Vlaamse meesters, in 2010 maakten wij samen met

Renilde, André Lemahieu , Hubert Dewulf en mezelf de documentaire " Een Kunstenaar van

het Volk". Een film over het bewogen en dramatische leven van Eugeen Van Mieghem , een

kunstenaar die leefde op het einde van de negentiende eeuw tot in het begin van de twintigste

eeuw. Hij schilderde vooral de Antwerpse haven en de mensen die daar werkten. Hij had een zwak voor de zakkennaaisters maar was ook gegrepen door de ellende van de landverhuizers, die in die tijd het geluk gingen zoeken in Amerika. Het is een film geworden die zeer beklijvend is en die nu nog steeds vertoond wordt in het museum van Van Mieghem in Antwerpen. Wat mij van die periode het meest is bijgebleven is de zorg die er besteed is aan de eigentijdse kleding. Daar was vooral Renilde de drijvende kracht achter. Zij reed rond met haar auto vol met antieke kleding en haar garage leek soms meer op een opslagplaats van oude museum kledij. Uiteindelijk is dit een film geworden die heel wat prijzen heeft weggekaapt en die een mooie bekroning is geworden voor de inzet van Renilde om een goede documentaire te maken. En met deze film werd dan deze avond besloten. Iedereen voldaan, en wij danken dan ook Renilde voor de mooie films die ze ons voorgeschoteld heeft.