30 MAART 2020 opdracht RASHIF
Het huis aan de zee
verbeterde versie deel 1
Ik word wakker in mijn kamer en lig op de grond. Het is stil en ik ruik zout , Ik hoor geruis van water, het maakt me rustiger...
Mijn lichaam doet pijn en ik voel me slaperig , suf en misselijk , natte kleren kleven op m'n lijf en bewegen gaat moeilijk....
Mijn ogen proberen zich aan te passen.... Als ik lang genoeg knipper zie ik een lange strook wit tussen donker.
M'n ademhaling bedaart wat...
Ik rol me al tastend rond , durf niet recht te staan.. Ik voel iets zachts en laat niet meer los...
Ik hoor kraken en scheuren , gekletter van metaal... zwaar fluweel valt over mij;
Het zweet breekt me uit, m'n keel is droog , heb het gevoel van te stikken , ik kan niet meer slikken;
Al worstelend geraak uit die kluwe. Ik ga recht zitten , kom overeind; Ik bedek even m'n ogen
Het licht is verblindend; Tussen m'n wimpers door wordt het beeld scherper
In het midden van de grote kamer staat een dubbel bed. Het bed is bedekt met rood fluweel.
Ik word er toe aangetrokken . Ik voel de zaligheid van de rust , laat m'n ogen dwalen.
Zie oude meubels en schilderijen , een oude radio en platenspeler; Een grote lange eiken tafel en zware stoelen.
In het midden van de tafel speelt de zon met het parelmoer van een grote zeeschelp.
Een grote open wereldbol met Whisky, Amaretto, Cognac, Gin op mahoniehout .
Kleine zitzeteltjes van verschillende tinten staan kris kras door de ruimte.
In elke zetel zie ik een kleine pop. Ik word er naar toe gezogen..
De schittering van het porselein verleidt me;
De eerste pop die ik vastpak is een zeer oude pop, met lange grijze haren , op haar verkreukeld gezichtje zit een brilletje,
De tweede heeft geen haar , maar ziet er al even verfomfaaid uit !
De derde heeft lang blond krullend haar , kort rokje en aan haar dunne beentjes en voetjes zie ik rode laarsjes.
De vierde heeft een dikke zwarte haardos , srakke jeans en loopschoentjes
De vijfde is merkbaar kleiner , als ik haar optil knippert ze met haar lange zwarte wimpers.
De zesde is niet veel groter maar wel opvallend gespierd .
Ik stuikel over iets langwerpig, het is oude witte kant; Ik pak het , dit is geen pop , het is zwaarder , een akelig gevoel overvalt me.
Voorzichtig doe ik het pakje van witte kant open, m'n hart klopt in m'n keel. Ik zie een klein mensje
Terwijl ik over het gezichtje streel , voel ik dat die baby een echt kindje is, een dood kind !!!
Nu sta ik hier met dat dood kind in mijn armen, ik krijg het heel benauwd, zoek naar water
Er is geen water in deze kamer te vinden, dan maar een fles Whisky ,
Ik neem een flinke slok … en nog... en nog ...ik word duizelig en wankel naar buiten...
